Сустракаюцца дзьве лабковых вошкі. Адна вясёлая, другая сумная. Вясёлая:
- Гэй, а ты чаго без настрою?
- Ды жыву ў барадзе байкера. Ганяе на сваім байку, халодна, мяне ветрам ледзьве не здуе, цудам трымаюся... Суцэльны стрэс!
- Дык знайдзі сабе жанчыну! Лезь пад майткі. Ніякага ветру, цёпла, утульна...
Зноў сустракаюцца праз дзень. Другая яшчэ больш сумная:
- Слухай, ну ўсё зрабіла як ты раіла: знайшла жанчыну, пралезла ў майткі. Сапраўды цёпла й утульна. Ну думаю жыцьцё наладзілася. Заснула. Прачынаюся - блін, зноў у барадзе байкера...
- Гэй, а ты чаго без настрою?
- Ды жыву ў барадзе байкера. Ганяе на сваім байку, халодна, мяне ветрам ледзьве не здуе, цудам трымаюся... Суцэльны стрэс!
- Дык знайдзі сабе жанчыну! Лезь пад майткі. Ніякага ветру, цёпла, утульна...
Зноў сустракаюцца праз дзень. Другая яшчэ больш сумная:
- Слухай, ну ўсё зрабіла як ты раіла: знайшла жанчыну, пралезла ў майткі. Сапраўды цёпла й утульна. Ну думаю жыцьцё наладзілася. Заснула. Прачынаюся - блін, зноў у барадзе байкера...
Comments